dimarts, 2 de març del 2010

Entrevistas

Hoy tocaba escribir en catalán pero hago un cambio en la secuencia adrede. Antes que nada, unos comentarios rápidos:

1) Para IBM: Felicidades al grupo de Mainframe!!! Ya he visto una nota de que habéis pasado el examen final con nota “and you are well positioned to have a successful Standard Assessment”. Aunque no tenía ninguna duda, of course!

2) Efectivamente, las entrevistas con los empleados del centro teníamos que hacerlas ayer porque nos habían dicho que ellos no iban a cerrar para celebrar el Holi, pero el domingo a última hora nos llamaron para comunicarnos que habían cambiado de opinión y que nos daban el día libre. Y, la verdad, mucho mucho no protestamos...

3) No hemos venido de vacaciones!! Que os conozco!! Eso no quita que ya que estamos aquí no aprovechemos para viajar y visitar todo lo que podamos, siempre que el trabajo vaya saliendo adelante (este fin de semana toca Goa…)

Volviendo al proyecto. Hoy sí que ha tocado hacer las entrevistas a las empleadas de la organización para entender qué hacen y que actitud pueden tener ante el cambio. Challenging…. Aquí no puedes ir directo al grano porque las cosas no funcionan así. Primero hay que ganárselos, hacerse amigo, y luego intentar que hablen de lo que tú quieres. Y diría que nos ha salido razonablemente bien.

Estábamos en una habitación pequeña, con un una mesa redonda muy vieja en medio, sillas con el respaldo roto y cinta adhesiva aguantando los brazos, y un ventilador en el techo dando vueltas para refrescar un poco (hoy estábamos a 37 y va subiendo un poco cada día).

Las hemos entrevistado una a una, unas dos horas con cada una. Hemos empezado haciendo una presentación de nosotros con fotos de nuestro país, de nuestra ciudad, haciendo broma sobre diferencias entre España y Austria y parece que ha funcionado bastante para crear un buen ambiente.

Luego ya hemos empezado a hablar de su trabajo… Estas personas, para situarnos, se dedican a localizar empresas que quieran dar donativos en base a uno de los dos programas básicos que tienen. La verdad es que las 3 mujeres son muy distintas y a pesar de lo que pueda parecer por algunas de las respuestas que os copio más abajo, no son tontas, ninguna de las tres. Sin embargo, la conclusión más directa es la que ya nos imaginábamos y es que, excepto una de ellas, trabajan de una forma muy ineficaz y sin método alguno con las obvias consecuencias que ello conlleva a las arcas de la organización.

Confieso que en algún momento me ha salido un poco la impaciencia cuando se resistían a contestar algunas cosas pero bueno, la mentalización previa ha ido bien y no me ha salido ningún “bueno, a ver!...”.

No puedo resumir aquí lo que han sido tres conversaciones bastante largas pero un par de detalles como ejemplo:

P: “Cómo seleccionas a las empresas con las que quieres contactar?”, R:”Si no tengo ningún contacto, salgo a la calle y voy mirando los nombres de empresas en los edificios; luego entro, hablo con la recepcionista y espero que me de su número. Si lo consigo la voy llamando hasta que me pasa con alguien de RRHH o de CSR (Corporate Social Responsibility) y entonces le voy llamando a él hasta que me da una cita para hacer una presentación. Esto puede durar meses.”
P: “Mantienes algún tipo de registro de las empresas con las que contactas (direcciones, mails, donativos que van haciendo,….)?”. R: (cara de sorpresa total) “No… no hay nada escrito ni documentado”.
P: “Has recibido algún tipo de training para hacer el trabajo?”. R: “No, he ido aprendiendo a base de experiencia”.
P: “Tenéis algún tipo de material (p. ej. Presentaciones) para ir a las empresas a pedir los donativos”. R: “No”

Etc, etc, etc.

Lo sorprendente es que aún así hayan salido adelante estos últimos tiempos porque desde luego, hay mucho “room for improvement”. Mañana y pasado nos dedicaremos a hacer una lista de todas las acciones que habría que acometer para que todo esto funcionara mejor (y saldrán muchas) y luego decidiremos con el jefe cuál es la más prioritaria de cara a invertir nuestros esfuerzos. Aunque, la verdad, ya imagino lo que saldrá como #1: montarles alguna BBDD para registrar contactos, listas de empresas candidatas, hacer seguimiento de sus progresos recaudando, etc. Eso, y una presentación estandard de la organización.

Por otro lado, vamos a pedir ayuda a IBM India para que nos ayuden a hacer la película de propaganda con los niños; a ver si nos consiguen una cámara y a alguien que sepa un poco hacer pelis porque me veo capaz más o menos de escribir un guión pero lo que es filmarlo, editarlo, poner subtítulos se me escapa un poco...

4 comentaris:

  1. Ja tens un voluntari per crear la base de dades! Pre-requisit: unes setmanetes de turisme com les teves ;-)

    I la càmera no l'has de demanar pas a IBM-Índia, millor a Bollywood home...

    Per si acceptes propostes, ens has de fer un monogràfic del menjar, tant del que menges com del que no (per a que tingues més tema). Jo sóc dels que fan turisme gastronòmic...

    ResponElimina
  2. Filmar és extremadament difícil.

    Jo he fet alguns vídeos de viatges (els utilitzo amb l'objectiu que els convidats fotin el camp ràpid) i et puc dir que quan els miro acabo quasi vomitant degut a la cinetosi produïda pels moviments erràtics de càmera.

    Cal un tècnic, sens dubte. I coneixent la Índia, te n'enviaran com a mínim 125. I evidentement, la filmació no es'acabarà fent.

    Guillem

    ResponElimina
  3. Avui, aquí és un dia super gris, plou i fa un vent bastant fresquet. Per tant, aprofita el bon temps de l'Índia ;-) . Suposo que ja t'has adonat que es necessita molta, molta paciència per conviure a l'Índia. El seu ritme, la seva forma de ser, la seva mentalitat... és tant, tant diferent a la nostra. Ja t'has portat cap antiestres ? La veritat, que ara mateix no envejo el vostre lloc, Sembla clar quins son els punts principals a millorar i com, però ells acceptaran els canvis?, per què molts d'ells semblen obvis i com tu ens has comentat, tontos no son. Llavors per què estan en una situació tant "ineficient"? En fa pensar si ells es senten motivats per realitzar la seva feina el millor possible, o només és una feina. Per cert, quin paper juga IBM Índia?
    Per cert, suposo que ja ho saps, Goa és una antiga colònia portuguesa i si no ha canviat gaire ho podràs comprovar en la seva edificació. A més a més, en aquesta zona el cristianisme està bastant present. Els nens i nenes van a l'escola vestits amb uniforme, com a qui es feia abans a l'escoles de cures i monges.

    ResponElimina
  4. Jordi, vigila que t'agafo la paraula! Hem demanat algú que ens ajudi a implementar una BD en Access però de moment no apareix ningú. El tema del menjar ja el tenia apuntat per a quan ho tingui més dominat :)

    Em temo que tens tota la raó del món... això de la película em fa molta gràcia però cada cop ho veig més fosc si no ens ajuda algú, perquè perdrem el temps vilment i tampoc no vull produir un xurro. Fins i tot si ens ajuden, no sé si tenim prou temps com per fer-ho en el temps que ens quedarà.

    No estic segur de poder respondre a la teva pregunta Isabel, i és clau. No sé què fa que una gent que en principi està motivada i que no són tontos puguin ser tan ineficients, no crec que sigui només un tema de falta d'educació en determinades àrees perquè hi ha coses que són simplement de pura lògica i sentit comú. Fa un parell de blogs explorava una posible resposta en base a la seva filosofia de "no caure en el desig dels resultats del treball" però tinc la sensació que hi ha alguna cosa més que se m'escapa. I sí, correcte del tot, no tenim cap garantia que accpetaran els canvis (que son bastants) que els proposarem, no tinc clar encara com ens ho farem. L'única via que veig es "usar" a la noia que sembla més oberta i espavilada perquè crec que aquesta sí ho acceptará. El problema és que és la més nova i no sé fins a quin punt pot ajudar a influir en les altres.

    ResponElimina